دنیایم را کارد بزنی خونی ازش نمی چکد

خسته است پیراهن بیچارگی ش را ازبند این حوالی بر می دارد کول مرگ می اندازد، تنهایی ش را می ریزد توی چمدانی که قد دنیا برایش سنگین است. زن به ایستگاه می رسد. سنگینی ش را بار ایستگاه می کند، بار نیمکتی می کند که چشم هایش را همیشه روی آن می گذاشته است، برای مردی که هیچوقت آنقدرها مرد نبوده است که ببیند این چشم ها را زن چشم هایش را بر می دارد توی پلک هایش می گذارد و دنیا را از چشم هایش در می آورد روی نیمکت می گذارد چمدانش را به آغوش می کشد، تنهایی ش را تنگ می گیرد توی بغلش، چشم هایش را بغل می کند و خودش را محکم تر، دست روی دوش تنهایی ش می کشد، موهای دلتنگی ش را برا,زن,زنجبيل,زنود الست,زندگی,زنان,زن شوهردار,زندان زنان,زناشویی,زنقة ستات ...ادامه مطلب